Stokholmo: la libera paskontrolilo

Antaŭ kelkaj jaroj, mi eniris en stacidomon en Stokholmo, la tiel civilizita ĉefurbo de la tiel unuamonda Svedio kaj mi rimarkis, ke estis inter multaj ordinaraj paskontroliloj unu por libera trapasado. Mi demandis al la biletvendistino pri la kialo de ekzisto de tiu paskontrolilo daŭre tute libera, sen neniu gardisto proksime, kaj ŝi klarigis al mi, ke ĝi estas destinata al la homoj kiuj pro ia ajn motivo ne havas monon por la bileto.

Mia nekredema menso kaj plena je brazilaj elturniĝoj [jeitinhos], tute ne povis ne fari la memkompreneman demandon (por ni): kaj se la homo havos monon kaj li simple volos trompi la leĝon? Tiuj svedaj kaj bluaj okuloj sin elpremis en rideto de pura konfuzo: sed kiel li/ŝi farus tion? - ŝi demandis al mi. Mi ne respondis al ŝi. Mi aĉetis la bileton, mi pasis tra paskontrolilo. Malantaŭ mi multaj homoj kiuj ankaŭ estis akirinta la bileton. La libera paskontrolilo neplu estis vaka, tiel vaka kiel mia brazila animo - kaj hontiĝinta.

> Décio Tadeu Orlandi, magistro pri Literaturo per UFG - Brazilo