En 2015 dum mia unua tago en Florenco, kiun mi ankoraŭ ne konis, mi estis trairanta la ĉirkaŭaĵojn de Piazza della Repubblica, kune kun tri vojaĝkunuloj, venintaj el Piazza della Signoria kaj ties beleco, vera muzeo liberaere pri renesanca arto. Krepuskis. Subite ni ekvidis sinsekvantajn konstruaĵojn tiel belajn, kiuj ravis nin pli kaj pli en momento de granda emocio kaj estetika ĝuo. Mi komente ekkriis: Estas beleco kiu doloras! Miaj geamikoj tute konsentis kun mi. Beleco kiu doloras!
Pasis la tempo kaj kurioze kiam mi estas ekleganta la romanon portugallingve A Descoberta da Escrita (La Malkovro de la Skribo), de noverga verkisto Karl Ove Knausgard, la sama esprimo estis eldirita de la protagonisto (la propra aŭtoro...) okaze de vojaĝo per trajno, dum lia junulaĝo, tra la landinterno de la malnova Jugoslavio, inter valoj kaj riveroj, farmoj kaj vilaĝoj:
La scenejo aliflanke de la fenestro estas tiel bela, ke ĝi eĉ doloris.
La scenejo aliflanke de la fenestro estas tiel bela, ke ĝi eĉ doloris.
Nenhum comentário:
Postar um comentário