Jen mi reproduktas sube etan intervjuon (1) de nia karmemora Alcione Dávalos Fernandes, granda amikino de Esperanto, kiu bedaŭrinde forpasis la pasintan februaron, motivo de konsterno al ni ĉiuj kiuj partumis kun ŝi momentojn de kunvivado kaj amikeco. La reprodukto de tia intervjuo estas maniero kiun mi trovis por malgraŭ modeste omaĝi ŝian memoron.
Esperanto en via vivo:
Esperanto estas io kio pacigas kaj ĝojigas min. Paroli, aŭskulti kaj kanti en Esperanto igas min tre feliĉa kaj tio estas tre grava al mi. Tio estas la ĉefa kialo de ĝia ekzistado en mia vivo.
Iu libro:
Guia Prático de Psicologia Junguiana - Robin Robertson
Iu filmo:
O Senhor dos Anéis (La Mastro de l' Ringo)
Iu muzikaĵo:
Fico assim sem você (Cacá Moraes kaj Abdulla)
Iu TV-programero:
Cake Boss (h&h - chef Buddy)
Iu kantist(in)o:
Elza Soares
Iu aktor(in)o:
Meryl Streep
Iu verkist(in)o:
Luis Fernando Verissimo
Iu talento kiun vi ŝatus havi:
Danci
Iu famulo de la Historio kiun vi admiras:
Leonardo da Vinci
Iu afero kiu dolĉigas la vivon:
Muziko
Se vi havus pli da tempo...
Mi studus psikanalizon
Iu revo:
Koni la statuon de Davido, de Micuelangelo (2)
Iu hobio:
Pentri
Iu loko kiun vi deziras koni:
Portugalio (3)
Iu donaco kiun vi ŝatas gajni:
Indianaj objektoj de dekoracio
Vi estas...
Kompleksa kaj simpla. La Makro kaj la Mikro. Mi estas Ĉio kaj Nenio. Mi estas Dio en mi mem kaj ekstere de mi.
(1) Intervjuo al la gazeteto Kelkvorte n-ro 2, aŭgusto 2016, publikigita en Porto Alegre
(2) En la sama jaro si havis la oportunon realigi tian revon okaze de nia vojaĝo al Italio kune kun alia amikino mia.
(3) Post nelonge ŝi konis Lisbonon.
Kio okazis al ŝi?
ResponderExcluirBedaŭrinde mi tre malfrue sciis pri ŝia forpaso.
Restu en paco, granda amikino! Ĝis revido!
Shi mortis pro portugallinhve AVC. Ankaū la loka esperantistaro ne tuj sciighis pri la malfelicha okazintajho.
ExcluirSpeciala rememoro. Ŝia propra pentraĵo estas por mi perfekta.
ResponderExcluirSaluton, samideanoj!
ResponderExcluirJen la respondo donita de Jesiane, la plej aĝa nevino de Nýtha:
«
Oi, Samara! Desculpa a demora, eu não uso o face nem o Messenger dele, só reposto aqui as coisas do Instagram, então não vejo as mensagens. Sim, sou a sobrinha mais velha da tia Nita. Infelizmente, sim, ela nos deixou em fevereiro. Foi um AVC que comprometeu o tronco encefálico, foi fulminante. Nós temos um grupo da família, naquele dia ela não mandou mensagem e já achamos estranho, pois falamos todo dia. Em seguida a Síndica ligou pra minha outra dia, pois a diarista não conseguiu entrar no apartamento, ela não atendeu. Minha mae e tia foram lá, e encontraram a tia Nita desacordada, na cama, de pijama. Entendemos que ela deitou para dormir e estava bem. Mas não acordou, foi provavelmente durante a madrugada. Ela foi socorrida pela Unimed, levada para o Divina, mas ficouu lá três dias, sem responder mais aos estímulos.
Teve morte encefálica decretada em seguida. Foi muito repentino e um choque para todos. Mas os médicos nos garantiram que ela teve.avc, causando por um coágulo, que foi bastante rápido e ela não teve sofrimento. Foi realmente como dormir e não acordar mais. Nós fizemos doação de todos os órgãos, e algumas famílias foram beneficiadas com isso, como ela gostaria.
Obrigada pela tua amizade com ela, e pelo interesse. Minha tia foi uma pessoa amorosa, dedicada à família, e já está fazendo falta. Mas fazemos nossas orações por ela, e ficaram muitas lembranças da mulher bem humorada e talentosa que ela foi. Inclui ela nas.tuas orações, onde estiver ela certamente vai receber as boas vibrações. obrigada, bom domingo e boa semana!
»