Galeno (ĉ.129-ĉ.217), romia kaj fama kuracisto kaj filozofo, kies ideoj ĝuis grandan prestiĝon dum jarcentoj, iam dikonigis en unu el siaj verkoj du tre simplajn receptojn por eviti la harajn falojn. Atentu bone: iun pomadon surbaze de pulvorigtitaj muskapoj kaj alian faritan el ekskrementoj de tiaj ronĝuloj.
Katulo, romia poeto en la 1a jc. a.K., nakiĝinta en Verono, diboĉis pri la brilaj dentoj de rivalo, atribuanta ilin la hispana kutimo lavi la dentojn per urino. Alie la amonio el la urino havigitaj en la "latrinae publicae" estis uzata por la lavado de vestaĵoj.
Plinio (23-79 d.C.), en sia Natura Historio, registris tion, ke la malriĉuloj kutimis fari bruojn sur la muroj de siaj domoj kvazaŭ ili estus fenestroj, kutimo poste forlasita pro perfortaj raboj.
"Kiam iu ne sciante manĝas homan viandon, servitan de posedantoj de senskrupulaj restoracioj kaj samtipaj personoj, la simileco kun porkviando estas tuj rimarkebla." (Galeno, Pri la povo de la manĝaĵo)
Referenco:
MCKEOWN, J.C.. O livro das curiosidades romanas: histórias inusitadas e fatos surpreendentes do maior império do mundo. Belo Horizonte: Gutenberg, 2011.
Plie en: https://gajahaveno1.blogspot.com/2021/03/la-romanoj-6-la-kvalitoj-de-bona.html
Nenhum comentário:
Postar um comentário